Cirkularni protokol mesta Begej Svetog Đurđa

Cirkularni protokol vođen u periodu od 1863. do 1894. godine predstavlja dragoceni izvor za proučavanje crkvenog i društvenog života Srba u 19. veku u Begej Svetom Đurađu, ali i na celoj teritoriji Karlovačke mitropolije. Cirkularni protokol je bila dužna da vodi svaka pravoslavna parohija. Naime, crkvene vlasti su, preko protoprezvitera, slale okružnice područnom stanovništvu. Sveštenik (ili predstavnik mesne crkvene opštine) je bio dužan da prepiše tekst okružnice u zasebni parohijski protokol, a zatim bi svoje vernike tokom bogosluženja (najčešće tokom nedeljnih i prazničnih liturgija) ili drugim prilikama upoznavao sa sadržajem okružnice.

Sadržaj okružnica se odnosio na: pastirske poslanice, uputstva o tipiku i bogosluženjima, pravila za sveštenike, uputstva o vođenju crkvene administracije, uputstva u vezi sa školstvom i obrazovanjem, uputstvo o suzbijanju i zaštiti od zaraznih bolesti. Cirkularni protokol je veoma bitan za istoriju našeg mesta zato što je u njemu između ostalog i zabeleženo da je 1868. godine sazidana nova školska zgrada od naboja sa jednom učionicom i učiteljskim stanom.

Korice Cirkularnog protokola ispisao je i ukrasio učitelj Đorđe Pavlović koji je bio poznat kao vešt crtač. Uz njega potpisani su sveštenik Vasilije Bošković, jedan od najistaknutijih sveštenika koji su službovali u selu, zaslužan između ostalog i za podizanje školske zgrade 1868. godine i Aca Bokšan, član crkvene opštine.